baş aşağı gitmek

1. subst Kopf m; LIT Haupt n; fig Chef m, Leiter m; Anfang m der Woche, des Weges usw; Gipfel m, Spitze f des Berges; MAR Bug m; Schnecke f (an der Geige); Grundlage f einer Sache; Vermittlungsgebühr f; Haupt- (Stadt); Chef- (Arzt); Ober- (Befehlshaber);

beş baş soğan fünf Zwiebeln;

baş ağrısı Kopfschmerzen m/pl;

-e baş ağrısı vermek fig jemandem Kopfschmerzen bereiten;

-den baş alamamak überlastet sein (mit); fig sich nicht retten können vor D;

baş aşağı auf dem Kopf, kopfüber;

baş aşağı gelmek Kopf stehen; kein Glück haben;

baş aşağı gitmek eine böse Wendung nehmen, fam schief gehen;

baş başa allein, unter vier Augen;

baş başa vermek sich zusammensetzen (zur Beratung);

baş belası Ungemach n; Person Quälgeist m;

baş bulmak ÖKON einen Überschuss haben;

baş dayanağı AUTO Kopfstütze f;

baş döndürücü fig Schwindel erregend;

-le baş edememek nicht fertig werden (mit);

baş göstermek erscheinen, auftreten; Aufstand ausbrechen;

başım, başın, başı usw eine Umschreibung für die Person selbst;

-in baş(ını) göz(ünü) yarmak fig radebrechen A;

-e baş kaldırmak sich erheben gegen;

-den baş kaldırmamak pausenlos sitzen ( oder arbeiten);

-e baş ko(y)mak sich einer Sache (D) hingeben;

baş köşe Ehrenplatz m;

-e baş sallamak einverstanden sein (mit);

baş üstüne jawohl!; zu Befehl!; mit Vergnügen!;

baş vurmak → başvurmak;

başa baş → başabaş;

-e başa çıkmak fertig werden (mit);

başa geçmek an die Spitze treten;

başı açık barhäuptig;

başı bağlı gebunden (z.B. verheiratet);

başı belaya girmek (oder düşmek) in Not geraten;

baş çekmek der Initiator sein; ein Spiel leiten;

başımla beraber sehr gern;

başın(ız) sağ olsun! mein Beileid!;

başına pro Kopf; allein, für sich;

iş başına an die Arbeit;

tek başına ganz allein;

başına bir hal gelmek fig in eine böse Lage geraten; (etwas Böses) passieren;

başına buyruk selbstherrlich;

-i başına geçirmek sich (D) aufsetzen (Mütze usw);

bş-i b-nin başına geçirmek jemandem eins auf den Kopf geben;

-in başına gelmek passieren D (etwas Unangenehmes);

vay başıma gelen(ler)! o weh!;

bş-i b-nin başına kakmak jemandem etwas unter die Nase reiben;

-in başına vurmak Wein jemandem zu Kopf steigen; Gas usw jemanden ganz benommen machen;

bu dert benim de başımda fam das ist auch mein Problem;

-i başından atmak (oder savmak) etwas oder jemanden abwimmeln;

b-nin başından aşmak Arbeit jemandem zu viel sein;

b-nin başından geçmek von jemandem erlebt/durchgemacht werden;

başını kesmek köpfen A;

başını alıp gitmek sich auf und davon machen;

-in başını beklemek jemanden, etwas betreuen/bewachen;

-in başını ezmek jemanden unschädlich machen;

başını ortaya koymak seinen Kopf riskieren;

-e başını sokmak fam schon irgendwo landen ( oder unterkommen);

başını taştan taşta vurmak sich (D) den Kopf einrennen; sich (D) die Haare raufen (vor Reue);

-e/… için başını vermek kein Opfer scheuen für;

başta taşımak große Ehre erweisen;

baştan başa von einem Ende zum anderen; durch und durch; ganz;

baştan aşağı von Kopf bis Fuß; gänzlich;

baştan çıkmak auf die schiefe Bahn geraten; aus der Fassung geraten;

baştan savmak sich um nichts kümmern;

baştan savar flüchtig; undeutlich;

baştan vurulmuş am Kopf verwundet

2. Ortssubstantiv: başına an A, zu D;

masanın başına otur! setz dich an den Tisch!;

iş başına! ran an die Arbeit!;

başında an (D), bei;

masa başında çalışıyor sie arbeitet am Tisch;

ay başında (am) Anfang des Monats;

-in başında durmak dabeistehen; fam überwachen

"1. head. 2. leader, chief, head. 3. beginning. 4. basis. 5. top, summit, crest. 6. end, either of two ends. 7. naut. bow. 8. clove (of garlic); cyme; (plant) bulb. 9. head (of a pin). 10. wrestling first class. 11. agio, exchange premium. 12. head: elli baş sığır fifty steers, fifty head of cattle. 13. main, head, chief, top. 14. in many idioms self, oneself. 15. side, near vicinity, presence: sofra başında at the table. ocak başında near the hearth. -ına for each, per, each: saat başına elli bin lira fifty thousand liras an hour. -ında 1. at, near, around: masa başında at the desk, around the table. 2. on his hands: Başında üç çocuk var. He has three children on his hands. He has to support three children. 3. at every: saat başında at the start of every hour. -ından 1. from its beginning: başından sonuna kadar from beginning to end. 2. away from: Başımdan git! Go away!/Get out!/Leave me alone! -ta first of all, most of all. -ı açık bareheaded. -ı açılmak to go bald. -ını açmak 1. to uncover one´s head (as a gesture initiating prayer or imprecation). 2. /ın/ to open up (a subject of talk), give an inkling (of). - ağrısı 1. headache. 2. trouble, nuisance. - ağrısı olmak /a/ to be a nuisance (to), cause worry (to). -ını ağrıtmak /ın/ to give a headache (to); to annoy (someone) by talking a lot. -ını alamamak /dan/ 1. to be too busy (with). 2. not to be able to escape (from some trouble). - alıp baş vermek to wage a bitter fight. -ını alıp gitmek to go away, leave. -ının altında under one´s pillow. -ının altından çıkmak /ın/ (for a plot) to be hatched out in (someone´s) head; to be caused (by). -ı araya gitmek to be caught between disagreeing people. - aşağı upside down, head down. -tan aşağı from top to bottom, from head to foot, from end to end, throughout. - aşağı gitmek to get worse. -ından aşağı kaynar sular dökülmek to have a terrible shock, meet with sudden excitement. (işi) -ından aşkın overburdened (by work). -ında ateş yanmak to be upset, be troubled, be distressed. -ından atmak /ı/ to get rid (of). -tan ayağa kadar colloq. from head to foot, altogether. - ayak, ayak baş oldu. colloq. The high and the low have changed places. -ı bacadan aşmadı ya. colloq. She is still young enough to find a husband. - bağı 1. head band, fillet. 2. naut. bow fast, head fast. - bağlamak 1. to cover or tie up one´s head (with a scarf). 2. (for grain) to form heads. 3. to take up a duty. -ını bağlamak /ın/ to marry (one) to another. -ı bağlı 1. fastened by the head; attached. 2. married. - başa tête-à-tête, face to face. -tan başa from end to end, entirely. - başa kalmak /la/ to stay alone (with). - başa vermek 1. to put our/your/their heads together, consult with each other. 2. to work together, help each other, collaborate. -ında beklemek/durmak /ın/ to stand watch over, watch carefully. - belası nuisance, troublesome person or thing. -ına bela getirmek/sarmak /ın/ to saddle (someone, oneself) with a big problem. -ı belaya girmek to get into trouble. -ı belada olmak to be in trouble. -ını belaya sokmak/uğratmak /ın/ to get (someone, oneself) into trouble. -ımla beraber with great pleasure, gladly. - bezi head scarf. - bilmez unbroken (horse). -ına bir hal gelmek to suffer a serious misfortune. -ını bir yere bağlamak /ın/ to find (a person) a good job and save him from idleness. -ına bitmek /ın/ suddenly to appear, suddenly to show up (said of a pestiferous person). -ını boş bırakmak /ın/ 1. to leave alone, leave untended. 2. to leave without supervision. - boy best quality. - bulmak to pay, leave a profit. -ta/-ında bulunmak /ın/ to be in charge. -ına buyruk independent. -ı bütün married (person). -ından büyük işlere girişmek/karışmak to undertake things that are beyond one´s powers, bite off more than one can chew. -ına çal! colloq. /ı/ Here it is. May it do you no good. -ının çaresine bakmak to take care of one´s own affairs oneself, not to leave things to others. -ı çatla

* * *

1) голова́ тж. перен.

2) головна́я / нача́льная часть (чего-л.)

3) глава́, руководи́тель

4) верши́на, маку́шка

5) голо́вка (чего-л.)

6) нача́ло (чего-л.)

7) голо́вка ( при перечислении как счётное слово)

8) мор. нос, носова́я часть ( корабля)

9) пла́та посре́днику ( при обмене денег)

1) гла́вный, ста́рший

2) гла́вный, основно́й

••

- başı açık